Jak działa lodówka? Wszystko, co musisz wiedzieć

Lodówka to niezbędne urządzenie w każdym domu, które pozwala na przechowywanie żywności w niskiej temperaturze, opóźniając proces rozmnażania się szkodliwych bakterii. Aby zrozumieć, jak działa lodówka, warto przyjrzeć się jej głównym elementom oraz procesom, które zachodzą w jej wnętrzu.

Główne elementy lodówki

Lodówka to złożone urządzenie, które składa się z kilku kluczowych komponentów. Oto główne elementy lodówki i ich role:

Sprężarka

Sprężarka jest sercem lodówki. Odpowiada za obieg czynnika chłodniczego w całym układzie. Jej zadaniem jest zwiększenie ciśnienia w ciepłej części układu, co skutkuje wzrostem temperatury czynnika chłodniczego.

Skraplacz

Skraplacz znajduje się zwykle z tyłu lodówki. To tutaj czynnik chłodniczy jest schładzany i skrapla się, zmieniając się z pary z powrotem w ciecz. Skraplacz odgrywa kluczową rolę w procesie odzyskiwania ciepła z wnętrza lodówki.

Parownik

Parownik jest umieszczony we wnętrzu lodówki. To on odpowiada za chłodzenie otoczenia poprzez parowanie czynnika chłodniczego. Kiedy otwieramy drzwi lodówki, czujemy chłodne powietrze, które jest wynikiem działania parownika.

Kapilara

Kapilara to cienka rurka, która służy jako element rozprężny. Jej zadaniem jest wprowadzanie ciekłego czynnika chłodniczego do parownika, co pozwala na rozpoczęcie procesu chłodzenia.

Termostat

Termostat pełni kluczową rolę w regulacji temperatury w lodówce. Mierzy temperaturę wewnątrz urządzenia i w zależności od ustawień, włącza lub wyłącza sprężarkę, kontrolując proces chłodzenia.

Proces chłodzenia w lodówkach

Teraz gdy już znamy główne elementy lodówki, przejdźmy do zrozumienia procesu chłodzenia, który dzieje się w jej wnętrzu.

Działanie lodówki opiera się na przemianie krążącego w niej czynnika chłodniczego z cieczy w parę. Proces ten, zwany parowaniem, chłodzi otoczenie i daje pożądany efekt. Oto kroki, które zachodzą w procesie chłodzenia:

Aby rozpocząć proces parowania i zmienić postać czynnika chłodniczego z ciekłej na lotną, należy obniżyć ciśnienie czynnika chłodniczego za pomocą kapilary. To właśnie kapilara odgrywa kluczową rolę w tym etapie. Rozprężanie jest fundamentalnym etapem, który pozwala na rozpoczęcie procesu chłodzenia wewnątrz lodówki.

Następnie parowy czynnik chłodniczy musi powrócić do stanu ciekłego. Para, będąca w stanie lotnym, musi zostać sprężona, zwiększając swoje ciśnienie i temperaturę. To zadanie sprężarki, która pracuje, by osiągnąć ten efekt. W wyniku sprężania czynnik chłodniczy staje się gorący i pod wysokim ciśnieniem.

Po zakończeniu pracy sprężarki, para powinna znajdować się pod wysokim ciśnieniem i być gorąca. Teraz następuje moment skraplania, który odbywa się w skraplaczu zamontowanym z tyłu lodówki. Tutaj para oddaje ciepło do otaczającego powietrza, co powoduje jej przemianę z powrotem w ciekły czynnik chłodniczy. Skraplanie jest procesem, który odpowiada za odprowadzanie ciepła z wnętrza lodówki na zewnątrz.

Ciekły czynnik chłodniczy trafia z powrotem do parownika, gdzie proces rozpoczyna się od nowa. To cykliczne działanie zapewnia utrzymanie niskiej temperatury wewnątrz lodówki, co pozwala na skuteczną konserwację przechowywanej w niej żywności.

Kto i kiedy wynalazł lodówkę?

Historia lodówki sięga XIX wieku. Pierwszą praktyczną i skuteczną lodówkę wynalazł Amerykanin Jacob Davis w 1834 roku. Jednakże bardziej powszechnie znany wynalazcą jest Oliver Evans, który w 1805 roku opatentował urządzenie, które można uznać za wstępną wersję lodówki. Evans nie tylko stworzył projekt, ale również wyobraził sobie, jak jego urządzenie może być używane do chłodzenia żywności.

To właśnie jego wizja była fundamentem dla późniejszych udoskonaleń i rozwoju lodówek, które stały się nieodłącznym elementem współczesnych domów. Dzięki tym wynalazcom możemy cieszyć się świeżą i dłużej przechowywaną żywnością, a lodówki stały się nieodzownym elementem naszego codziennego życia.

Podsumowanie

Teraz wiesz, jak działa lodówka i dlaczego jest tak ważnym urządzeniem w każdym domu. Jej skomplikowany układ opiera się na zasadach termodynamiki i przemianie czynnika chłodniczego. Dzięki temu procesowi możemy cieszyć się świeżą i dłużej przechowywaną żywnością, która pozostaje bezpieczna do spożycia.